yarasaların, gündüzü sevmemeleriyle aynı paralellikteki nedenler sıralanabilir.
kimilerinin derdi, zaten Allah, Resulullah, Kuran ve islam ile olduğu için bu değerleri yaşayan, savunan ve öğreten birisini sevmeleri zaten beklenemez.
kimileri de çekememezliklerinden sevmiyor. hocaefendinin başardıklarını, birileri hayallerinde bile kurgulayamamaları, bir de işin içine benliklerinde ki "hamlık" ve "sığlık" girince, düşmanlıkları çok normal değil mi?
