kişinin, oldukça ilginç insanlar olan bulgar göçmenlerinden korkmasıdır, diye tırt bir tanımla girelim.
her şey 2 sene önce başladı...
memleketteyken*, bulgar göçmeni kavramını ancak tarih kitaplarından görürdük. bizim orda sarışın yoktu abiiiy. öhöm öhöm, devam edelim.
ne zaman ki bursa'ya geldim, sokakta sarı sarı; ama türkçe konuşan insanlar görmeye başladım. "aneeeey!" dedim, "sanırım bursalılar böyle sarışın oluyor." kaldığım yurtta çalışan bayanlardan 2'si sarışındı ve aralarında garip bir dille konuşuyorlardı. "dobriç mobriç" diye. dedim heralde ben yanlış duyuyorum, aksanlı türkçedir bu caaanım!
haftalar geçti.. bir arkadaş muhabbetinde "yurtta çalışan teyzeler bulgar göçmeni" cümlesini duydum. bende merak başladı. "nerden/ne zaman/niye gelmişler", "neden bu kadar sarışınlar", "nasıl bu kadar iyi bulgarca konuşabiliyorlar" gibi saf sorularla arkadaşlarımın başını şişirdim. bulgar göçmenlerinin yaşadığı semtlerde takılır oldum. avını gözleyen aslan edasıyla onları izliyor, konuşmalarını anlamaya çalışıyordum. küfür müfür ederler de anlamam diye bulgarca küfürleri ezberledim.
1 yılım böyle geçti. ertesi sene, okulda sosyalleştikçe, sarışın arkadaşlarımın %90'ının bulgar göçmeni olduğunu öğrendim. "neden geldiniz" gibi saf sorularımın yerini, "bulgaristan'ın neresinden, içinden mi?" almıştı.
bulgar göçmenlerinin çoğu, benim gibi bir akdeniz insanına göre soğuk geliyordu. kızları sarışın ve renkli gözlü olduklarından mı bilinmez, kendilerini beğenmiş ve kibirliydi. erkekleri ise, tipleriyle ters orantılı olarak, iticiydiler.
birkaç arkadaşım bulgar göçmenlerinden feci kazıklar yemişti ve ben o anda korkmaya başladım!
artık nerde bir bulgar göçmeni kız görsem; karşı kaldırıma geçiyorum.
bir bulgar göçmeniyle tartışmaya korkuyorum. her an saçımı başımı yolacakmış gibi duruyorlar.
aralarına girmeye tırsıyorum. her an "sen sarışın değilsin, çık aramızdan!!" derler diye 3,5 atıyorum.
ey bulgar göçmenleri!
sarışınsınız, güzelsiniz, evropa'dan gelmişsiniz diye ezmeyin biz anadolu çocuklarını!
