seni tanıdığım güne lanet olsun! seni tanımaktan pişmanlık duyduğum için değil. seni tanıdığım gün yaşananlara lanet olsun!
cılız bir ses duydum ben de varım diyen. karakterli ve kararlıydı ses tonu. uzak gibiydi biraz, kabullenemedim. yoksun dedim en hayasız tavrımı takınıp. öyle ya; ben kendini beğenmişlik yapmaktan hazların en büyüğünü hisseden bir ruh hastasıydım. senin tabirinle american boy. ''görmezden gelmek ne garip şey.'' diyorlar. belki de ben öyle hatırlıyorum, bilemedim.
megaloman aşağılıklarını günyüzüne çıkartanlara, yalanlara dolanlara öyle alışmış ki tıynetim inanmak zor gelmişti. eğlence çıktı sanıyordum kendime. bu neşe bizi 3 gün idare eder diyorduk neresinden bakarsan bak. yanılmıştım ve yıkılmamıştım. eğlence henüz bitmemişti.
insanlara asla anlatamayacağın hüzünlü yanınla, içinde taşıdığın dahiyane yapıyla, yüreğindeki nefretten, aşka kadar tüm gerçekliklerle sen...
sen onlara benzemeyeceksin ve seni hiçbir zaman anlamayacaklar.
