- itiraf olmayan itirafları okumaktan bıktım. belki ben de öyle yapıyorum; ama burası herkese hitap eden bir "sözlük", "günlük" değil.
- yaran diyaloglar, yaran olaylar başlıklarındaki entry'lerin çoğu yarmıyor beni. belki benimkiler de yarmıyordur bilemem. aklıma komik bir diyalog geliyor, "acaba yarar mı bu?" diye düşünüp, sadece gülünüp geçilesi bir diyalog olduğuna karar veriyorum ve yazmaktan vazgeçiyorum. gelin görün ki hayatı yarılmaktan ibaret olan insanlar da var. kendi diyaloğunu girerken "olm kesin kopacaklar lan şimdi" diye bizden önce kendi yarılıp sandalyesinden düşen insanlar olduğunu düşünüyorum. olm günlük tutun lan! veya blog açın kendinize. ne bu amk. gerçekten yaş sınırı lazım buraya.
- itiraf ediyorum... ilkokul 1. sınıfta severek giydiğim sarı bir taytım vardı. bir gün bahçede top oynamaya çıktım, lakin arkadaşımın beni görmesiyle dalga geçmesi bir oldu. "ne lan o tayt, avrat gibi olmuşsun." dedikten sonra benim için tayt devri kapandı. kot pantolon-kundura takılmaya başladım.
