lideri havyarla beslenirken, sırf kendi kör gırtlağı için pyongyang' ta italyan restoranı açtırırken açlıktan kırılan, en temel hak ve özgürlüklerden mahrum halkının kaynaklarını silahlanmaya tahsis etmesi iğrençliğidir. öyle olmasına öyledir de bu işin yalnızca bir tarafıdır. madalyonun diğer yüzünde kendileri ( abd, fransa, israil vs) çatır çatır nükleer ve kitlesel imha silahları geliştirirken sıra kore ve iran'a gelince barış havarisi rolüne bile soyunmadan yekten caz yapan emperyalist riyakarlar vardır. hangisi daha mide bulandırıcıdır, doğrusu müşkül mesele.
