genelde yanlış yorumlanan sözdür. marxın dini afyon olarak konumlandırmasının altında yatan sebep dinin insandan aldığı akıl ile sorgulama yeteneğini kaybettiği, aklının uyuştuğu, kafanın kullanılamadığı değildir. marx burada birilerinin işine gelsin veya gelmesin dinin halk için gerekli olduğunu vurgulamıştır. din halk için bu kokuşmuş dünyadan kaçışı temsil etmektedir, bir rahatlamadır. metne de bakılacak olursa din ruhsuz dünyanın ruhudur yani ona can verendir der marx ve sonrasında ekler dinin halkın afyonu olduğunu.
