eski toplumsal yapının bütün kurumlarının baştan aşağı değiştirilmesidir. geçmişte feodalizme karşı yapılan 1789 fransız devrimi, ya da almanya'da ki 1848 ayaklanmaları, rusya'da 1905 ve 1917şubat devrimler burjuvazinin soyluluğun egemenliğindeki eski feodal toplumsal yapının bütün kurumlarını (ekonomik siyasal hukuk) yıkıp, kapitalist toplumu yarattığı burjuva devrimlerdir.
aynı şekilde tarihin diyalektiğini yapan komünizmin kuramcılarından karl marx ve friedrich engels, tarihin salt sınıf çatışmalarından ibaret olduğunu ve üretim güçlerinin her gelişiminin yeni bir toplumsal krizle birlikte sınıf ilişkilerini değiştirdiğini savundular. buna göre kapitalist toplumda kendisinden önceki kölecilik ve hatta yıktığı feodalizm gibi bir sınıflı toplumdur, ve barındırdığı sınıf karşıtlıkları nedeniyle sınıfların ve devletin olmadığı bir toplum düzenine (komünizm) dönüşecektir. üretim güçleri kapitalist toplumda eski ataerkil sanayiyi parçalamış ve yerine dev sanayi ordularının karmaşık makineleri kullanarak üretim yaptığı toplumsallaştırılmış(komün) bir üretime geçişe ugramiştir. işçiler artık kendi işliğini işleyen bölük pörçük dokumacılardan ev-işçilerinden değil büyük fabrikalara doluşmuş yığınlardan meydana gelir. bu da emeğin toplumsallaşma ve üretim güçlerinin gelişiminin son evresidir. üretim toplumsal hal aldığı halde mülkiyet bireyseldir, üretim araçları tek tek kişilerin yada anonim ortaklıkların elindedir. bu çelişkiyi çözümleyecek son şey ise yeni bir toplumsal devrim yani sosyalist devrimdir. bu devrim sonucu eski kapitalist kurumlar yıkılacak üretim araçları üzerindeki özel mülkiyet rejimi son bulacak ve temeli ortaklığa dayanan komünist toplum oluşacaktır.
