hani efsaneler hep zirvede sona erenlerdir ya, chuck'ın macerası da öyle bir öykü işte.
her bir eseri, ayrı ayrı edebi bir mercek altında incelenesi, çıkarımlar yapılası mükemmelliktedir. indirdiği her pena darbesi, beyin kıvrımlarının keskinliğini ispat edercesine karmaşık ve harmoniktir. müziğindeki bu mükemmellik, ilk dinleyişlerde kendini ortaya çıkarmaz. her izleyişinizde yeni bir şeyler öğrendiğiniz filmler gibidir onun şarkıları. her dinleyişinizde farklı bir riff, farklı bir aforizma keşfedersiniz. keşfettikçe; chuck'ın zekasının üstünlüğüne hayran olmanız gerektiğini mi, yoksa böylesine bir dehanın erkenden göçüp gittiğine mi üzüleceğinizi bilemez, en sonunda kendinizi boşluğa küfürler saydırırken yakalarsınız.
