mutlaka her insanın yaşadığı, tattığı ya da karşısındakine tattırdığı, farkında olunmayan, yaşadıkça, gördükçe, gözlemledikçe kaybolan; size ait olan ama asla sizinle kalamayan kaybedilince tadı anlaşılan duygusal süreçtir. Belki de çocukluğun özlenmesinin sebebi masumiyetin tadından geçer. o sonu olmaz merakının saflığın öğrenme isteğinin içinde o parlak ve gülen gözlerde vardır bu tat. daha öğrenilmemiştir; bıkkınlık usanmışlık. daha görülmemiştir; aldatılmışlık, terkedilmişlik. daha tadılmamıştır; ihanet, ikiyüzlülük, bencillik. Yüklenmemiştir omuzlara; bir insanı insanlıktan çıkaran duygular. sadece inanmak vardır ve gülmek. dualar da bile vardır bu masumiyet. önce annem baban gelir, sonra o çok sevdiğin arkadaşın, en sona da kendin için bir şey sıkıştırırsın olmaz ama dersin yinede istersin ve olur. o dua .. herhangi bir şeydir işte. seni iyice masum kılacak bir istektir. büyürsün yavaş yavaş arkadaşların değişir. safça sorarsın bilmediklerini; şaşırırsın. Belki de ilk defa hayatta olmaz dersin o tadına doyum olmaz masumiyetle. merak edersin çok merak edersin diğer duyguları. her birini keşfettiğinde masumiyetinden de verirsin. Gözlerinde ki parıldama söner yavaş yavaş. artık kendin de yaşamak istersin. önce ikiyüzlülüğü tadarsın sonra o katıksız güveninle inanırsın ve aldatılırsın. ayakta durmak için bencil olmak gerektiğini çok sonraları öğrenirsin. bana ne ya demeyi öğrenirsin o herkesi dinleyen sen bana ne ya dersin kendine. Saflığınla - acısıyla bile yaşamanın sonsuz bir mutluluk olduğunu düşündüğün-seni terk edip giden o ilk aşkının ardından şerefsiz diyen arkadaşına onu savunursun. masumiyetin son kırıntıları seninledir ama gözlerin artık parlamaz sonra bir toz bulutu gibi içindeki rüzgarla başka yerlere savrulursun yeni duygularına yenilerini eklersin. başarı çıkar karşına azmi de eklersin onun yanına birde hırsı keşfedince artık yaptığından zevk almaya değil; kendini koşulsuz başarıya odaklarsın. Hırs; hayatını farkında olmadan sarınca, saçma bir oyunda bile kazanmanın önemi ne diye sorgulamaya başlarsın. ilk defa "ben nerede hata yaptım dersin" çok çok uzun zaman öncesine gider düşünceler o masumiyetin vazgeçildiği ilk anıya. anlarsın aslında hata değil bir sürecin içinde olduğunu. içindeki rüzgarı susturur, hırsına bir gem vurur, başlarsın yeniden. Tabiî ki masumiyetle birlikte yaşadıklarına benzemez. ama artık değer verdiğin insanla o çok iyi bildiğin tavlayı açık verip mars olacak kadar kendinde, yenilginin de bir tadı olduğunu bilecek kadar farkındasındır yaşanmışlıkların.
