dream theater'ın akşamüstünü hatırlatan zarif parçası. uzun ve yorucu bir günün ardından akşam eve geldiğinizde, sevdiğinizle birlikte batan güneşe karşı yediğiniz yemeği kırmızı şarapla taçlandırırken fonda çalan bu parça tüm yorgunluğunuzu alır götürür.
hele o solosu yok mu... akşamüstünün o durağan havasında yavaşça kanatlanıp, boğazın üzerinde batan güneşe doğru süzülme isteği yaratır insanın içinde. zarif bir kuş gibi.
