sadece anne böyle olsa neyse. bunun bir de baba versiyonu vardır. ikisi birlikte öyle senaryolar yazarlar ki, illah dersiniz.
anne: a
pesimist matmazel: pm
pm: anne akşama konser varmış okulda. gidelim mi?
a : ne işiniz var konserde! oturun evde.tv den izlersiniz.(hııı?)
pm: yaa anne yaa bütün okul gidiyo ya. hem kardeşim de gelicek bak. kuzenleri de çağırırız.can sıkıntısından durmadan ya'lanır)
a : ya bomba falan koyarlarsa bi yere. he!!!(yuh ya nerden çıkardın be anne)
pm: anne abartma ya. ne bombası?
a : kızım bak kalabalık falan ya, herşey beklenir.
pm: bişey olmazzz. hadi hazırlanıyoruz biz.
a : bak kalabalıkta sapığı var, tacizcisi var.
pm: anne arkadaşlar da var, kuzenler de gelicek ya. bişi olmazzz.
a : haa millet konserde eğlenirken seni mi görcek sanki?
pm: off anne ya..hadi ben hazırlanıyorum
a : ben anlamam babana sor.(haydaa sanki çok farklı ya)
pm: !?!?
aynı diyaloglar iki kez tekrarlanır. en son kuzenler devreye girer. bomba, sapık, tacizci, sarhoş, maganda olmayacağına dair ikna edilir ve evden en kısa sürede kaçılır. 20:30 da başlayacak konsere, 22:00 da evde olunmak şartı ile gidilir. konser geç başladığı için de eve ancak 00:00 da gelinir. kulaklar tıkanır, söylenler duyulmaz.*
