çocukken, ev gezmelerinde duymaya alışık olduğumuz klasik bir baba repliğidir. genelde ev sahibinin "ya kalkarsınız, oturun biraz daha" repliğiyle karşılık bulur.
değişik durumlarda gerçekleşir:
1) mütedeyyin bir ev sahibine konuk olunmuştur. kadınlar ve erkekler farklı odalara alınır. erkekler kendi odalarında, kadınlar kendi odalarında geyik çevirirler. gecenin ilerleyen saatlerine kadar pasta, börek çörek, meyve falan afiyetle yenilir. sonra babadan beklenen söz duyulur: "annene söyle de yavaş yavaş kalkalım". çocuğun görevi içerideki odada oturan annesine gidip "anne babam kalkalım diyor" olur.
2) hayvan gibi kalabalık bir gezme ortamı vardır. kadınlar ve erkekler sırf rahat geyik çevirsinler diye farklı odalara alınır. arkasından olaylar yukarıdaki şekilde gelişir.
3) erkek ve kadınlar birlikte otururlarken, kadınlar ya sigara tüttürmek, ya da dedikodu yapmak için başka bir odaya* geçmişlerdir. olayların gelişimi yukarıdaki gibidir.
bu söze sizin verdiğiniz tepkiler de duruma göre değişiklik gösterir:
1) evin çocukları kankanızdır veya akşamdan beri muhabbetiniz iyice koyulaşmıştır. commodore 64'ün başında, karateka'da yardırmaktasınızdır. babanız bu repliği söylediği an moraliniz acayip bozulur. kabullenmek istemezsiniz. ikinci, üçüncü söylemeden sonra kalkıp annenizin yanına gidersiniz.
2) evin çocukları kızdır/yaşıtınız değildir/yoktur, saatlerdir sizi zerre kadar alakadar etmeyen baba muhabbetleri dinlemektesinizdir. içeride kadınların odası baya eğlenceli gözükmektedir ama erkekliğe* bok sürdürmemek için gitmezsiniz. bu repliği sabırsızlıkla beklemektesinizdir. ve o an gelince annenin yanına yardıra yardıra gidersiniz. anneniz ve babanız kalkmalarını ne kadar ertelerlerse o kadar sinir olursunuz. bu süreci hızlandırmak için herşeyi yaparsınız. içeriden paltolarını falan hemen getirirsiniz vs.
3) evin çocukları maldır/ibnedir/şerefsizdir, akşamdan beri türlü mallıkla ve ibneliklerle sizi sinir etmişlerdir. kimseye şikayet edemezsiniz. öyle mal gibi babanızın ağzının içine bakar bu repliği beklersiniz. duyduğunuzda annenizin yanına yardırırsınız. sürecin hemen sona ermesi için herşeyi yaparsınız.
şimdi ise bayramlarda seyranlarda ev gezmelerinde, siz öyle kimsenin sallamadığı bir kenarda commodore 64 oynayan çocuk değilsinizdir. siz ve o commodore 64 kankanız artık o dinlemeye uyuz olduğunuz baba muhabbetlerinin bir parçasısınızdır. ekonomik durumdan, memleket meselelerinden, terörden falan bahsedersiniz. kenarda bir köşede vakt-i zamanında babasıyla commodore 64 oynadığınız küçük bir çocuk da babasının ağzının içine bakıp, söylenecek anahtar kelimeyi beklemektedir:
