hep bir yerden çıkar bunlar. çok sinsidirler. bir insan postunda dolaşan hayvandırlar. bunlar aç gözlülüklerinden ya da hayvan olmalarından süregelen sahip olamadıklarına karşı bir itici güce sahiplerdir. midesiz, saygısız ve insani duygulardan yoksun olmalarından kaybedecek bir şeyleri de hiçbir zaman yoktur. birileri vardır, sonra başkaları ortaya çıkar ve arsızca ortalığı mahvederler. çoğu zaman mutsuz hayvanlardır bunlar. genelde birilerinin işlerine o salak burunlarını sokmayı, acizliklerinin de yardımıyla çok iyi başarırlar. mutsuz olmaları, birilerinin de mutluluğuna engel olmaları gerektiği hissiyatını verir bunlara. bazen birilerinin de bu başkalarına engel olmaması, başkalarının işine haylice yarar. işte o anda birileri de başkalaşımın dolaylarındadır( bu ki ayrı ve bir diğer iğrenç konudur zaten).
dünyada sadece onların (başkalarının) rahatsız edebileceği, sadece onların hayatına musallat olabileceği birileri vardır, öyle sanarlar. kendilerinin birileri, hiçbir zaman o boş kafalarına gelmez. sadece o anda veya geniş zamanda 'nasıl bir pislik yapabilirim de kendimi kanıtlayabilirim' derdindedirler. kendi başkalıklarının iğrençliğini birilerine bulaştırmaktan zevk alırken, kendi birilerinin de olduğunu hatta şu an kolunda, elinde olduğunu unuturlar o boş kafalarıyla. yine o boş kafalarında kendi kendilerine yarattıkları bir haz mekanizması vardır. yanından geçen farklı bir cinse ya da hemcinse mümkün olursa saatlerce bakıp 'o da bana bakacak mı?' nın hayalini kurar. okulda, otobüste, kaldırımda, barda, aile çay bahçesinde kısacası gökkubbenin her santim aşağısında dışarıya pis ağızlarından karbondioksitlerini salarlar. birilerinin; huzuru, sakinliği çoğu zaman bunlara bağlı değildir evet ama insan sabahın 7'sinde yan daireden gelen duvara çivi çakma sesini duymak zorunda değildir( konumuz bu hiç değil). ben her zaman -kim ne derse desin- bu başkalarının; birilerine musallat olduğunu hissettim ve gördüm. bu yüzden insan denilen canlının içindeki o hayvana hiçbir zaman onay vermiyorum. bugün bana yarın sana o başkaları. şimdi dediklerime karşı başkaları, 'sktirgit dünyamızdan, marsa git iyisi' derse eğer, insanlar dünyanın baştan beri birilerinin olduğunu çok iyi bilmeli ve ona göre konuşmalı der karşılık olarak birileri.
insanın pusulası cinsel organı değil beynidir, insani ve ahlaki duygularıdır. ama insan pusulası işte o. başkalarınınsa hayvanlarda olduğu gibi. yani sözün özü birileri ve başkaları arkadaşlarım; birilerinin çevresinde ne zaman başkaları gözükür o an başlar kötülükler. birileri başkaları olmadan yaşayamaz diyorsa da birileri, adem ve havva'yı bilmiyor demektir. *
