samimiyeti sesine o kadar yansıyor ki, hani yapmacık yapmacık mutluluk tablosu çizmeye çalışan insanların sesine o turmaz o samimiyet ifadesi; ancak bu adamın sesine cuk diye oturuyor tabiri caizse.
slow şarkılarında olabildiğince hüzünlü ve bir o kadar da bu hüznün içinde umut taşımayı başarabilen bir yapısı var. hatıralar olsun, unutulmaz olsun ya da istanbul'da.. hepsi geçmişi hüzünle anarken içinde taşıdığı umut ile yarınlar için karamsar ve içe kapanık bir tablo çizmekten çok uzakta.
hareketli şarkılarında ise öyle ortalama zeka seviyesindeki birinin yazamayacağı ölçüde ironi içeren bir havası var, bu ironiyi üstünkörü dinleyenler parçaları anlayamayacak kendisi için ajdar'dan hallice şarkılar yapan adam diye bahsetmeye devam edecekler.
oysa onun yaptığı şarkılardaki salaklık gibi görünen detaylar yorumcunun tecahül-ü arif'inden başka hiçbir şey değil..
kendisi de albümlerinin satın alınmadığının farkında ve bunu açık açık konserlerinde dile getiriyor, "albümlerimi satın almıyorsunuz biliyorum ama konserlerime geldiğiniz için teşekkür ederim" diyor ve bunu derken o içten gelen samimiyetinden zerre kadar bir şey kaybetmeden demesiyle taktirlerimizi kazanıyor..
son olarak kendisinin kocaeli üniversitesi mühendislik fakültesinin jeo fizik mühendisliği bölümü mezunu olduğunu belirtmek istiyorum, hatta bu yıl koü bahar şenliklerinde kendisine mezun olduğu bölümün dekanı plaketini taktim ederken "biz jeo fizikciler arazide çalışır sürekli koşarız, mirkelam da mesleğinin gereklerini sanat yaşamına taşımış ve bizi sevindirmiştir" demişti ve gerçekten tüm konser alanını gülme krizine sokmuştu.
böylesi şeker gibi bir adam mirkelam.. yaşıyorken kıymeti bilinmesi gerekenlerden..
