arz talep meselesidir. erkeğin doğasında var olan öküzlükleri dizginlemesini sağlayıcı tedbirleri alıp, bu tiplere yüz vermemek yerine, bu öküzlüklere prim vermek, biz erkekleri yaptığımız öküzlüğün aslında öküzlük olmadığı, ya da olduğu ama karşıdakinin hoşuna gittiği için "yordam gereği" yapılmasının elzem olduğu yanılgısına düşürecektir ve düşürmektedir de.
nedir bunlar? mesela, birlikte olmadan önce kırk takla atan centilmen erkek, yerini kendi doğasına bıraktığında, "onu öyle sevdiği" yanlısamasıyla kendini kandıran hatun kişisi tepkisini koysa, "ya bu deveyi güdersin ya bu diyardan gidersin" dese, erkek de mecburen geri adım atacaktır bir yerde. yok mu tepki koyan kadınlar? tabi ki var ama azınlıktalar. hele ki, özellikle varoş ve kırsal tabir edilen kesime mensup kadınların böyle tepki koyabileceklerini sanmıyorum, çünkü zar zor beğenilip bir erkeğe kapak atmış olmak bile onlara göre büyük başarı olduğu için ** nikahı basmadan böyle bir karşıt tepki vermeleri hikayedir. nikahtan sonra da tepki koysa bile, bu sefer de varoş erkeğinin yetiştiriliş tarzı devreye girer ve "nasıl olsa nikahı bastım, gerisi hikaye" zihniyetiyle o da geri adım atmaz. zaten türk aile yapısındaki genel sürtüşmeler de bu "rahatlıktan" kaynaklanıyor bir bakıma *.
türk erkeklerinin iğrenç olması, türk kızlarının iğrenç olmasıyla aynı sebepten kaynaklanır: yetiştiriliş tarzı. kişi, kendini yetiştirebilirse insanlık namına, yani ailenin dışındaki çevresel etmenler daha baskın olursa karakterinde, ondan düzgün bir birey davranışı bekleyebiliriz. ama aile baskısı çevre faktörünün önüne geçerse, klasik türk erkeği tanımından başka bir şey çıkmaz ortaya.
