muzdarip oldugum gogus kafesi bozuklugudur. konuyla ilgili yazilari okuduktan sonra beni psikolojik yonden pek etkilemedeigine sevindigim hadisedir. hatta ben bir yasa kadar herkesin gogusu oyle saniyordum. tabi bunda annemle babamin hakkini yememek lazim. artik bana nasil bir oz guven asiladilarsa, pek ezikliginini yasamadim bu durumun. tedavisi oldugunu yeni ogrendim. (cunku ilk defa arastirdirim. psikolojik acidan etkilemedigi de burdan cikiyor sanirim.) ama gerek duymuyorum. benim icin bi kayip degil. saglik acisindan bir sikinti vermedigi surece tedavisine de gerek duymayacagim.
