çocukluktan kalan bir şeydir eti puf ve eti cin. ikisi de candır. hem diğer çikolat tarzı mamüllere göre daha ucuzlardır. hep gönlümdedirler. saygım sonsuzdur bu ikiliye. eti puf daha bir candır yalnız. fiyatı da 25 yekaredir. eti cin ise 35 yekarelik fiyatıyla biraz cins gelmektedir. ansiklopedik yazıyorum yalnız ha. farkettin mi sözlük? ha benim sözlüğüme.
demincenek yolda yürüyüp evime varmaya çalışıyordum. cebimi yokladım. önce 5 yekare buldum. " bi boka yaramaz lan bu para" didim. sonra bir şeyler parıldadı oradan yeni 25 yekareydi bu. sinsi gibi altlara saklanmıştı. buldum onu. ve ilk bakkala girdim. 30 yekare ile alınabilecek tek şeyi aldım: eti puf. gerçi 25 yekareydi ama olsun. 5 kuruş hala cebimde. ve ileride yine hayal kırıklığı yaratmak için orada duruyor puşt. niye kızdım lan paraya? canım o. benim muck.
işte efendum aldım ben eti pufu. açmak konusunda beceriksizim. her şeyi ama. açmak için köşesi kalkık oluyor ya. işte ben onu farkedip ona yöneldim. onu tutup kaldırdım ama yarıda bitti kalkıklığı. bok gibi kaldım. ha sonra yine açtım tabii ama zorlandım ve aklıma uzakta olmayan çocukluğum geldi. hani eti pufun kabındaki naylomsu şey gergin oluyo ya. köşeleri de sivri oluyo ya. işte o sivri uçla gergin zarı yırtardık. öyle yirdik. diyelim 3 arkadaş aldık. sırayla kullanırdık açacakları.
saçma ama güzel. ben hep yaparım bunu. hatta 2 tane alırım öyle yaparım. "ben bunu niye yazdım" diye bitirsem ya gamsız gibi şaşkın gibi. "aslında saçmalıyorum farkındayım dostum ama ne yapalım o kadar çılgınım ki" der gibi. kendini marjinal sayar gibi.
öyle bitirmiyecem.
o değil de. diyelim ki çöp atacaksın. kalktık yerinden çöp kutusuna vardın. yakınlaştın ama içine girdin neredeyse. 1 metre falan var. attın girmedi. hafiften üzülmüyo musun? bir luzır gibin hissetmiyo musun?
asıl o değil de.
yıllardır kenar mahallalerde oturup merkez mahallalerde okuyan yazarınız sokullu sizin için araştırdı: merkez amına koyayım küfürü düz haliyle yani amına koyayım şeklinde söylenirken, kenar mahallalerde "amana koyayım" oluyor.
