bu sinekler odaya girdiği andan itibaren sürekli bir yerlere konar ve bunu gören şahıs da tedbir için, bir süre sonra en iyisi öldüreyim bu ibneyi der. eline kalınca bir kitap alır. ya da tercihe göre değişebiliyor, terlikte olur.
fakat tam o sırada bu bahsettiğim yavşak sivrisinek bir uçmaya başlar ki durmaz. müsait pozisyon ararsın hep konsada yapıştırsam diye, anlarla yarışırsın artık. yok konmaz ibnenin evladı.
hatta eğer akşam ise lambanın etrafında döner durur. dolayısıyla gözler durmadan ışığa baktığı için acayip olur, yere indiğinde bu etkiden dolayı fark edemezsin bile.
tam pes edersin yeter artık diye. bir bakarsın ki; göt veren senle dalga geçercesine, karşındaki duvara konar durur öyle. ayaklarını felan oynatır, '' haha yarram ne oldu bak buraya da sıçıyorum temizle'' dercesine de bakışlar atar ve sıçarda.
tam kalkarsın gölgen etkiler pat yine uçmaya devam.
çıldırırsın artık havada öldürmeye çalışırsın. fakat bir türlü bir yere sıkıştıramadığın için en fazla savurursun yavşağı.
bunlar siz pusudayken konsa bile öyle bir yere konar ki o zaman da vuramazsın. mesela bir-iki örnek vermem gerekirse, yatan kişinin omzuna, saçına, koluna, masanın tam uç kenarına, kornişin dibine, bardağın ucuna felan...
yok ağzına sıçıcam ama hala pusudayım. iyi ki ısındı havalar hemen çıkın ortaya mına koyım.
