Küreselleşme, demokratikleşme adı altında insan ve emek sömürüsünün yaşandığı her coğrafyada, emperyalist hedefler uğruna işgal edilen her ulusta "sol" bir ideoloji olarak olmasa dahi en azından teorik düzeyde içgüdüsel olarak ortaya çıkar. Bu bakımdan tartışılması gereken herhangi bir ülkede solun olup lmadığı değil, solun neden iktidar olamadığıdır. Açıkcası bir çeçen savaşçı ya da hamaslı militan kendisine solcu diyen binbir türlü zerzavattan daha solcudur. Ancak bağımsızlığın ve anti emperyalizmin hedef alındığı entellektüel yazın ortamında örgütlülüğün ve teoriden pratiğe geçişin koşulları asla yaratılamaz. Bunun için hedef meydanlardır, hedef işçinin ve emekçinin partiler, sendikalardır. hedef tam bağımsızlıktan yana anti emperyalist ve anti-kapitalist mücadelenin tam ortasında yer almaktır. Kalkıp da her seçim döneminde sana gösterilen partilere oy atmak değil.
