savaş sonrası ülke ekonomilerinde görülen tipik bir özelliği yansıtmıştır: bağımsızlığını kazanan ülke ekonomik açıdan da bağımsız olmalıdır -öyle ki, siyasi bağımsızlık ancak iktisadi bağımsızlıkla mümkündür-, bu nedenle, genelde, misal, ithal ikameci sanayi stratejisi'nde olduğu gibi, dışa açılmaktan çok, yerli üretimi teşvik edip -ve hatta bebek sanayi'ler kurup- önce ülke içi kalkınma, daha sonrasında dışa açılma gerçekleştirilmelidir, denilmektedir.
her ne kadar atatürk döneminde başarıyla içe dönük politikalar uygulansa da, ekonomi modelleri genelde uzun dönemli düşünülmelidir, haliyle de zaman içerisinde etkisini kaybetmiş, devlet müdahalesine ilişkin bazı sorunlar ve bazı sektörlere karşı yanlılıklar başka politikalara yönelmeyi mecbur kılmıştır, belki de liberal politikalar da bu başarısızlıklardan güç bulup, günümüz toplumlarında egemenliğini ilan etmiştir.
