kara çarşaflara bürünmüş hanım şeriatçı kızımız bir erkekle aynı odada bulunmaz. ama o evde kalmaktan da rahatsız olmaz. halbu ki bilmez ki aynı evde kaldığımız zaman kendisiyle ne de güzel cinsi muhabbetler hayaline girerim. bu hanım kız evin içinde de kara çarşafıyla oturur. eniştesinin onu bir bedenden ibaret görmesi bu durumda pek de normal bir şeydir. çünkü kensini bu şekilde sunar. -ben bir bedenim ve sen benden şehvet duyguları alabilirsin, bu yüzden de kendimi kara çarşafa bürüyorum- demek ister. bu gerizekalı hanım kızımızın hiç bir meziyeti olmadığından mütevvellit bu davranışını da hoş karşılamak gerekir. çünkü islam hoş görü dinidir. beyni bir gram çalışmayan bu kız islamın koşullarını yerine getirirken sanar ki cennete gideceğim. halbu ki hiç bir halta yaramayan bu kız komşusuna götüreceği zemzem suyuyla cennetin en üst mertebesine yerleşeceğinin hayaliyle yaşar. ancak hayal eder. bunların bir de kürkle gezenleri vardır ki onlara daha sonra değineceğim.
içimde bitmek bilmeyen bir nefret söz konusu. bitesiye kadar da buraya aktarmak niyetindeyim.
