islamın son yıllarda geçirdiği muazzam imaj değişimi neticinde gerekli görülmüş beyandır öncelikle.
bilindiği gibi islam, insanlar arasında hoşgörü ve sevgiyi yaygınlaştırmak amacı taşımaktadır. sonuçta nihai amaç huzur ve barış ortamıdır.
pek çok dini düşünürün sözleri yüzlerce yılı aşıp günümüze taşınmıştır. gel ne olursan ol gel diyenlerden, bir kez gönül yıktın ise bu kıldığın namaz değil diyenlere.
gel gelelim, son yıllarda islam bir korku aracı oldu çıktı.
islamın, getirdiği hoşgörü ve sevgi bir kenara bırakılarak, iş memuriyete döküldü, ne yaparsam cehenneme giderim, şunu yaptım orucum bozulur mu? sağolsun gündüz kuşağı programları da, sevgi ve saygıyı öğretmektense saçma sapan konular üzerine aylar harcayarak bu durumu teşvik etti.
bir kaç ay evvel, yazıcıoğlu vefat ettiğinde şöyle demiştim, kendisi ile aynı ortamda bile bulunmak istemem, ama bu insanı sevenler, karısı, çocukları çok üzülecekler işte bu yüzden çok üzülüyorum ölümüne.
aynı durum burada da söz konusu. bir kadın ölmüş. pek çok iyilik yaptığı aşikar. bir kaç sözü cımbızlanarak din düşmanlığı ile suçlanıyor. ha olsa ne olur o da ayrı konu.
şimdi hiç bir dine inanmayan, kafası karışık birini düşünelim okuyor yazılanları. ya ama çok iyi insan diyenler var, öte yandan iyi olması yetmeeez ateşlerde yanacak diyenlerden tutun, geberdi iyi oldu diye sevinçten delirenler var. isterse 1 milyon kişiyi kurtarsın allah'a inanmıyor, yanacak diyerek, din kavramını tamamen değiştirmeye çalışan ve buna taraftar bulan insanlar var.
şahsen ben müslüman olmasam, ne lanet dinmiş, ne kadar pislikler der, batı medyasının gözümde yarattığı terörist imajına inanırım.
neyse ki, müslümanım, kafam da çalışıyor. bu adamların, para üzerine yeni bir din kurmaya çalışan tüccarların safsatalarına inandıklarını biliyorum.
ben müslümanım, yaratılmışı hoş gör, yaratandan ötürü felsefesi ile yaşarım.
din, nefret değildir, düşman dahi olsan, ona saygı ve hoşgörü ile bakabilmektir.
ama hayal ettiğim dünya, sanırım çok uzaklarda.
