aslında betimleme olayında en çok kullanılması gereken, yazıya edebi değer katan bir eylemdir. fakat türkçenin sondan fiilli bir dil olmasıyla cümlenin akışının kaybolması ortaya çıkarak tüm nesnel olguların cümledeki yapısal vurgusuna zarar vererek, o cümleyi anlamsız bir hale sokar. ingilizce bu konuda tek takdir ettiğim özelliğe sahiptir; cümlenin fiili özneden hemen sonra gelerek niyet belirtilir veee ardından istediğmiz uzunlukta cümleler kurabiliriz. şaka değil bilimsel gerçek, bu nedenle ingilizce çevirilerde ve uzun tanımlarda çok zorlanır okuyanlar!
