alışkanlıkları iyi ve kötü olarak gruplandırırız. halbuki alışkanlık kavramının kendisi toptan kötüdür. bir düşman gibi sizin merakınızı, ilk bakışta yakaladığınız orjinalliği öldürür. bir bebeğin duyduğu köpek sesi bebeği etkilediği kadar sizi etkilemez çünkü bir defa alışmışsınızdır. işte yıllarca devam eden iş temposu da sizi bir alışkanlık kıskacına hapsetmişken bir anda işi bırakmak, aslında orjinalliğinize dönme fırsatıdır. ama yıllar sizden o duyguyu çalalı uzun zaman olmuştur. ve siz boşlukta kalakalırsınız.
