yıllar evvel üniversiteyi kazandığımda tecil işlemleri için gittiğim şubede yaşanmıştır.
askere gitmek isteyen çocuk: x, askerlik şubesindeki sivil memur: y, askerlik şubesi komutanı: z
x: ama efendim anlamıyorsunuz, ben gitmek istiyorum askere
y: henüz tecilli görünüyorsunuz, üstelik yetiştiremeyiz dosyanızı, bir dahaki döneme artık
x: (biraz da sesini yükselterek) ne biçim iş bu ya, askere gitmek istiyoruz almıyorlar
(komutan sesleri duyar ve gelir)
z: noluyo burda
y: komutanım arkadaşın belgesinde şu şu tarihe kadar tecilli gözüküyor, ama arkadaş gitmek istiyor, bu dönem için işlemleri yetiştirmemiz zor olduğunu anllattım kendisine, bir daha ki dönem için başvurmasını söyledim.
(komutan bir belgeye bakar, bir elemana)
z: sen şimdi asker olmak mı istiyorsun
x: evet, şimdi gitmek istiyorum askere (artık eleman nasıl bir ruh hali içindeyse, çareyi askerlikte bulmuş)
(komutan bir kez daha bakar oğlana veee)
cıııırt cıııııırrrrt (belgenin yırtılma sesi)
z: şu dakikadan itibaren askersin, işlemlerini bu döneme yetiştirin arkadaşın
(sivil memur biraz şaşırır)
y: eeee eemre emredersiniz komutanım
(arkadaşın işlemleri yapılır)
ben mi, ben de tecil işlemlerimi hallettim o sırada, o eleman kışlanın yolunu tuttu ben üniversitenin yolunu tuttum.
