çok zorlayıcı açıköğretim derslerine çalışırken kafası karışmış. ne yapsam ne etsem de kendime malzeme çıkarsam diye sağa sola saldırırken üşenmeden yüzlerce entry okumuş sonra da analiz etmiş sayın istenmeyen kişi.
şimdi bebeğim, ben senin entrylerini okumadım. okumayı da düşünmedim çünkü terler ve sıkılırdım. sen de benim sıkılmamı istemezsin biliyorum. fakat okumak kadar okutmak da önemlidir. ben sana bir şeyler okutabilmişsem ne mutlu bana. en iyi ihtimalle sıradan ve basit bir ton şeyi okuyacağına daha güzel şeyler okumuş olman bile benim için önemli. sıkılmadan okuyabilmen de benim marifetim olsa gerek. bak bunu bir düşün mesela -oh yeah.
gönül isterdi ki sana hikayeler anlatayım, sen uyurken başında masallar okuyayım. bu kıssalardan hisseler çıkarıp seni zengin edeyim. borsalarda dört nala koşturayım seni ama ben böyle zenginliklere tamah etmem, cash çalışır bu müessesede. ya bak gene ruhsuz kişiliğim peydah oldu bu kelimeleri yazarken sana. işte ben böyle boş beleş bir adamım. tek cümlede nasıl da kendimi ele verdim değil mi bal peteğim? oysa ki kendi huysuz ve küçük egonu ortaya meze etmeseydin seni hiç tanıyamayacaktım, çok üzülürdüm. şimdi varlığınla şenim, her zaman da beklerim. şimdi sınavlarında başarılar diler alnından öperim. elma şekerim benim.
