ahmet telli'nin, biten aşkların bitkinliğine dair hoş bir şiiri. üstad, bu şiiriyle gönlümüzde yıkık da olsa ayakta kalmış, bir yapı sayılmasa da enkaz olabilecek beton yığınını temizleyiveriyor. ve artık aşk bitti! "sokağa çıkmalıyım şimdi ve çoktandır ihmal ettiğim dostlara; yeni bir adres bırakmalıyım" derken doluyorsa da gözleriniz, "erkekler ağlamaz" düsturuna inat... sizin bir suçunuz olmasa gerek bu durum.
"aşk bitti diyordu ya bir şair, aşk bitti işte! tam da öyle..."
