Açıkçası beni memnun etmedi bu albüm. Tam olarak bir hayal kırıklığı diyemeyeceğim; çünkü zaten in flames gitmek istediği yönü çok önceden belirlemişti. ilk dönem in Flames seven biri olarak sadece üzüldüğümü söylemek isterim. Bir kere şuna açıklık getirmek gerek: in Flames kendi müziğini yapıyor, kimseyi takmıyor ee haklılar da. Bu açıdan davayı sattılar demek yanlış olurdu zaten. sonuçta hiçbir grup piyasa olmak uğruna istemediği bir müziği yapmaz. Demem o ki onlar bu hallerinden oldukça memnun, bize de laf düşmez fakat en azından bi "Come Clarity" ayarında sert ve vurucu bir şeyler bekliyodum ki bana göre son dönem in Flames'in en iyi ürünü Come Clarity albümüdür. Albümden önce çıkan EP'deki şarkıları dinleyince "Come Clarity Vol.2" dedim ama albümü dinleyince öyle olmadığını anladım. The Mirror's Truth ep'sindeki Tilt ve Eraser albümdeki çoğu şarkıdan çok daha üstün bence. Ben bu albüme "Melodik Death Metal" diyemiyorum. Olsa olsa "Melodik Metal" dir. Ne bi dudak uçuklatıcı solo, ne de ağzımı açık bırakan bir melodi var. Haa bu albüm standartların üzerinde mi evet, ama "in Flames Standartları"nın çok çok altında ne yazık ki. Vokallere gelecek olursak, tabii ki daha anlaşılır bir vokal; ama benim istediğim bu değildi. illa bu tarza yönelmek istiyorlarsa Come Clarity'deki vokal tarzını tercih ederim. Biraz gay vokali gibi olmuş Anders'in vokali. Yok aslında abartıyorum ama başka uygun bir kelime bulamadım. Şarkı sözleri bazında sanırım en kötü in Flames albümü budur. "Disconnected" şarkısının sözleri ne öyle allasen Anders! Ayıp yani 5 yaşındaki çocuk bile yazar o sözleri. Bence albümdeki en kayda değer şarkılardan birini o sözlerle bok etmişler, üzgünüm. Yoksa altyapı olarak bayağı iyi bir şarkı hatta vokalleri çıkarırsanız albümün en "melodic death metal" veya en "ilk dönem" şarkılarından biri. Kendi açımdan diğer göze batan parçalar: Sleepless Again, i'm The Highway ve Move Through Me.
Bu albüme (büyük bir terbiyesizlik yaparak) 10 üzerinden 5 verirdim... fakat... öyle bir şarkı var ki in Flames'in şu ana kadar yaptığı en uzun,en deneysel ve belki de en dokunaklı (son dönem için) şarkısı. Sırf bu şarkı için albüme 7 puan veresim geldi. Bilmem içimden öyle geldi. Hayır yani in flames bu yöne doğru kayacaksa, maziyi kalbime gömüp onları gerçekten affedebilirim.* "Ulan hangi şarkıdan bahsediyosun?" diyebilirsiniz adını vermeyi unutmuşum. Tek kelimeyle albümün en iyi şarkısı: the chosen pessimist. Muhteşem,mükemmel,harikuleyt...
