bunu yazmazsam çatlayacam artık. efendim bir zaman önce bu derginin çizerleri, yazarları geldiler boğaziçi üniversitesi'nde bir söyleşiye, bizde koştuk gittik haliyle, bi dünya gözüyle görelim, bir iki kelam edelim diye neyse efendim. soru cevap şeklinde ilerlerken sohbet, mizah dergisi okuyan canların hem fikir olacağı, ama diğerlerine göre çok sikko bir problem olan orta sayfa sorununu söz alıp dile getirdim. efendim bilmeyenleriniz için açıklayayım, bu dergiler bildiğiniz gibi ya otobüste, ya tuvalette okunuyor, e bizde bu dergiyi ikiye katlayıp her sayfasını ayrı ayrı okumayı seviyoruz, işte bu ahval ve şerait içinde, haliyle orta sayfanın tam ortasına gelen yazı ve karikatürler için çarşaf gibi açıp okumak gerekiyor dergiyi. evet sevgili sözlükçü sikko geldi sana da bu sorun ama kaç insan telef oldu dergi okuyacam diye bilmiyorsun. neyse efendim söz istedik medenice anlattık meramımızı tahmin ettiğiniz üzere onlara da pek bir sikko geldi. pek sallamış görünmediler neyse sorular cevaplar devam etti, güldük, eğlendik, geçti bitti. ancak o günden tam 2 hafta sonra derginin tam ortasında hiç bir yazı ya da karikatür yoktu düzen ona uygun olarak kurulmuştu ve izleyen haftalarda bugüne kadar bu düzen devam ediyor hala. işte sevgili uykusuz okuru, bugün bir tuvalette, bir otobüste dergini 2'ye katlayıp okuyorsan, bu benim ilk bakışta sikko gelen ama sonra düşününce pek bi güzel oldu diye iç geçirten bu girişimim sayesinde oldu. kıymetimi bilin olm. bu da türk mizah tarihine armağanımdır.
