yaz geldi dememizin bir sakıncası yok artık. havalar kıvamını buldu. güneş, tatlı tatlı bizleri gıdıklamaya başladı.
tek istediğim şey var; '' bir ya da iki ay sonra cunda'da olmak''
ada'ya giden sakin yolda yavaş yavaş yürümek istiyorum. gecenin esintisine eşlik ederek tarihi evlerin arasında dolaşmak...
aralardan gelen yunan müziğine kulak vermek, ve etraftaki kedilerin yoğunluğuna her sefer olduğu gibi yine şaşmak...
tam şaştığınız anda oranın yerlilerinden herhangi bir tanesi tarafından söylenen; '' ayvalık'ın bir kedisi bir de delisi meşhurdur'' deyişine misafir olmak...
yeterince temiz hava ve rahatlık hissini topladıktan sonra taş kahve'ye doğru gitmek ve içeride beş dakika oturup bir bardak soğuk limonata'nın keyfine varabilmek...
bu geceyi de bir şekilde tamamlıyoruz.
yarın sabah erkenden kalkıp cunda'da güneşin doğuşu ile birlikte simitçi aramak istiyorum. kahvaltı'da simit ve çay olsun sadece...
cunda adası *: her daim eksikliği hissedilen yerdir.
