tüm dertlere deva, tüm kederlere merhemdir.
iki yeter mi?
yetmez evvel. yetmez tabi.
lakin, zaten bira içen insanı, insan yapan detay,
cepteki anahtar şıngırtısına eşlik eden bozuk paralardır vesselam.
sayarsın özenlice, bir kuruşu bile heba etmemelisin.
zira, soğuk bir yudumunu bile midenden ayrı koymaman gerektiği gibi.
belki bıkar, belki usanırsın tadından.
sevdiğinden değil, bir zamanlar sevdiklerinden dolayı içersin,
belki bir kıyı şeridinde, belki kızkulesine karşı, belki bir ormana vurmuşsundur kendini.
kendini kaybettiğin hatıralarını almışsındır koltuk altına,
taşırsın her nereye gidiyorsan yanında.
her yudumunda, biraz daha saçarsın etrafına, kanlı geçmişinden hüzünlü parçalarını.
unuttum sanar, daha bir hevesle dikersin şişeyi kafaya.
bir biranın, binlerce hatırası vardır emmoğlunda.
emmoğlum, tüm insanoğludur benim.
her eline aldığında bira şişesini,
geceye gözkırpan yıldızlara kaldırdığında,
ben de onunla birlikte kaldırırım kadehimi,
kederlerinden bir parça da ben dökerim, paylaşırım acı yudumlarını.
yüzünü ekşitmeden karşılar, tüm gözyaşlarını.
alkol gezerken damarlarında, ben de seyrhalinde olurum,
ıssız şehrin tüm sokaklarını.
günde iki bira iyi gelir kimisine,
kimisi, iki bira içemeyecek kadar sarhoştur zaten.
