hani kimi insanlar o çocukluk yıllarındaki fırlama bakışı ömür boyu taşırlar yüzlerinde... öyle geldi bu yazar da şahsıma*. umarım bunu kaybettirmez heyhat kendisine zamanla, zira yakışıyor. beni zengin sanıyor, bozmayalım... sadece paylaşmayı severim belirtmekte faide var*. zirvenin ilerleyen dakikalarında nereye kayboldu bir türlü anlayamadım ama yokluğu belliydi. yine görüşmek, kola ısmarlamak dileklerimizi de iliştirerek bu entrye, şarkı dinlemeye dönüyoruz efenim...
