eurovision 2008'e göre çok daha iddialı başladığımız yarışma, hadise'nin sesini duyana kadar.
bir şey dinlerken hep geyiğini yaparım kafama gelecek çürük domesteslere aldırmaksızın ben daha güzel söylerim diye, hadise canım sana geyik yapmıyorum, çok ciddiyim.
zaten alexander rybak isimli delüğanlu sahneye çıkar çıkmaz türkiye'yi sattım. keşke norveç birinci olsa da meşhur olsa, ne bileyim albüm çıkarsa, boy boy resimleri çıksa, özetle ben seni bir daha görebilme ihtimalimi sevdim. yarışma sonunda anlayacaktım ki tüm avrupa aynı duyguları paylaşıyor.
delikanlı şarkısını söyledi ardından evde bir huşu, bir kendini bilmezlik, bir şapşallık, hormonlarda bir fışkırma.
geriye kalan beş şarkıyı neremizden dinledik bilmiyorum, başımı pencereden çıkardım hava alayım diye ankara'dan şu sesler yükseliyordu: höörrrr!
puanlamalarda sunuculara da dikkat ettim. hepsi bizimle aynı duyguları paylaşıyor. allah'tan kimse çocuğa evlenme teklif etmedi, avrupa çapında kız intiharlarında gecelik rekor yaşanırdı.
alexander dışındakiler gecenin ayrıntısı. estonya'nın ve fransa'nın şarkısı yürovijın için fazla kaliteliydi, beklendiği üzere ilk üçte yoklar.
yunanlı sakis yine eli boş döndü.
almanya'da sahneye çıkan striptizci ablanın bel kalça oranı herkesi hayretler içinde bıraktı.
hadise'de uğur isimli dansçı olaya el atmasaydı sahne de berbat olurdu, tek güzellik oydu.
ingiltere ve isviçre'den 12şer puan aldık, ilginç.
ermenistan bu kez nah puan yerine 3 puan verdi hadise'ye. allah bereket versin.
diğer ülkeler 12leri bastırırken türkiye norveç'e sadece 3 puan verdi. bu da türk kızlarının hormonlarının diğerlerine kıyasla daha kontrollü olduğunu gösterir. gurur duydum!
seneye norveç'teki yarışma için trt teklif sunarsa seve seve kabul ederim. ne bileyim keman çalmayı öğrenirim, sempatik sempatik sırıtırım. hem uslu bir çocuk olup belki alexander'ı bile görebilirim.
trt, beni duyuyor musun?
