gülhane parkı'dır. orada bir ceviz ağacı olmayı istemeyen insan yoktur sanırım manzarasını görüp de, hikayesini bilip de... gülhane çay bahçesinde oturup çay içmekle yetinmek zorunda kalsak da hernekadar ceviz ağacı adayları olarak; o da hiç fena değildir hani omzunuza yaslanmış bir sevgilinin varlığını hissederek. boğaz manzarası içinize doğru yansır orada, üsküdar; muhafazakarlığı bir kenara bırakıp nesi varsa döker ortaya, çamlıca'da büyükçe bir bayrak dalgalanır rüzgarın sesine kulak vererek ve sağ tarafınızda alabildiğine deniz, o derin mavilik... düşündüm de bir an, haksızlık etmemeli bu ulvi manzaraya. asıl istanbul, gülhane'nin en güzel yeri gibi bu manzarada...
