kanımca insanlık hallerinin en bomba parçası.
ilk dinlendiğinde, ilk notaları başladığında "bu nasıl teoman şarkısı?!" dersiniz. şoku atlattıktan sonra,
"güneş doğmuş sokaklarda
akşamdan kalan sabahlar
çınlayan topuk sesleri
dans ediyor kaldırımda.
uzaktan bir gitar sesi
karışıyor adımlara.
nanannannan nannannannannaaaaaa"
der teoman. bakarsınız adam hayat dolmuş, avunmuş, huzura ermiş, umut dolmuş. bu da ayrı bir etkiler. adam sanki okan bayülgen gibi evlenecek; çoluk çocuğa, torun torbaya karışacak dersiniz. *
nakaratsa her erkeğin hayatına dokundurur. hangimizin hayatına güzelliği acıtan esmer tenli bir kız girmemiştir ki? bunlardan hangisinin teni esmerken, ruhu sarışın değildi ki?
nakaratta arkadan gelen irem candar sesi, teo'nun "nananana nananana" deyişleri... müziğiyle, sözleriyle, ansızın verdiği enerjiyle manyak, müthiş bir şarkı olmuş.
