kızkardeş :bi kalem için sıra dayağı yemiştik.
abi : dolma kalem mı.
kızkardeş :sen kaçmışmıydın ne
abi :ofkesı gecınce donerdım.
kızkardeş :tabi dayağı biz yiyoduk.
abi : yemeyın kacın kardişim.
kızkardeş :ben yapmadım diye kaçıyodun biz sap gibi yapmış gibi kalıyoduk.üstelik de sen kırmıştın galiba o kalemi de.
abi:nası yanı kacan suçsuzmudur asıl suçlu odur.tek avantajı en hıddetlı anda ortada yoktur.babamın o şeyını sevmıyodum benı ayrı kefeye koyuşunu.
kızkardeş : niye seni daha çok önemsiyodu aslında.
abi: ama dıyemıyodum baba sen yalnış yapıyosun bunu değiştır dıye.
kızkardeş : işine geliyodu da onun için.
abi: ya o zaman konuşuluyomuydu kı onun karsısına gecıp.
abi: annem ayarlıyodu dıalogları.
kızkardeş : hadi onu geçtim yaptığın şeyleri niye adam gibi kabullenip ortaya çıkmıyodun. senin yüzünden biz dayak yiyoduk çoğu zaman..
abi:sorsalar yapmadım demıyodum yaptıysam durusttum, dayağı az yememın sebebını ben de eleştırıyorum.
