Fi'li tarihlerde denize düşen karpuz kabuğu yazın en büyük müjdeleyicilerindendi. içi kazınmış o alık dilimin mavi yeşil sudaki gamsız salınışı bir nevi noter tasdiki görevi görürdü bu konuda. kalamışta oturuyorduk eskiden. inanılmaz bir anım var, hala hayal mi gerçek mi ara ara düşünüp detayları hatırlayarak teyit etmem gerekiyor. ben bit kadar bişeyken annemle dalyandan kayık kiralar, kürek çeke çeke açılır ve denize girerdik. Annem kürek çekerken ben mal gibi kolumda kolluklarla takılırdım kayıkta. istanbulda denize girerdik, vay anasını. Tabi bunlar yazın ortasında, şehre rutubetli sıcaklar tam anlamıyla çöktükten sonra olurdu. Oysa mayıs ayının ortasındaki bu sabah benim için yaz geldi istanbula. Saat 07:06da bindiğim taksinin şoförünün çizgili t-shirtü bana avaz avaz bağırdı, kızıııım yaz geldi nabeeeer diye. Sarılıp öpesim geldi t-shirtün çizgilerini, yaşasın be, sonunda geldi en beklenen.
özel not: Seni bu sene başımın tacı edeceğim lan yaz, sözüm olsun.
