özenti, sekilcilikle ilerledigini sanan türkiye´nin sosyolojik konumuna böyle "lap" diye oturan bir cinayete kurban giden sahis. "türk kafasi" diye genellemelerden kacinmak gerekir tabii, ama üstelik de zengin, liberal ortamlarda yasayan ama o liberalizmi icine sindirememis cok insan oldugunun bir kaniti olan bir cinayet. bir kiz, kadin bir erkegi reddedebilir, bir kesim türk erkeginin bunu icine sindirmeyi ögrenmesi gerekiyor. bir kadin bir erkege "kardesim ben senle cikmak istemiyorum, seni begenmiyorum" deme hakkina sahiptir. eee kadin, ikinci plan bir yaratik degilse, buna yapilacak tek sey saygi göstermektir.
sen adamin kafasini kestin de sayginligini kazanmis oldun mu? hayir..
bakin icinizde böyle "sevgilisini öldürme planlari" yapanlariniz falan varsa, sunu size söylemis olayim. bu "insani öldürmeye yönelten" his nefret hissidir. bu his "bir seyleri parcalamak, fiziksel siddet uygulamak" istetir insana. kimseyi öldürmeyiniz, duvara bir kac tabak ve bardak firlatiniz, inanin cok rahatlayacaksiniz. o sahislara karsi duydugunuz nefreti, "parcaladiginizda kimsenin canini yakmayacaginiz seylere" yönelttiginiz zaman, o bir cesit terapidir, ister inanin ister inanmayin, cok ise yarar.
ne sizin yüzünden kimse ölür, ne de siz katil olursunuz, dogrudur, insanlar su veya bu sebepten nefret hissine kapilirlar, bu aslinda normal birseydir, ancak bu hisle karsilasildiginda onunla iliskiyi nasil düzenleyeceginiz konusu, sizi normal ya da anormal bir insan yapacaktir.
unutmayiniz...bir televizyonu duvara firlatmak, bir insanin kafasini kesmekten cok daha insancil bir davranistir.
