bir lideri sevip, diğeri sevmemektir. che guevara'yı sevip, lenin'i sevmemek; lenin'i sevip, mao'yu sevmemek; hitler'i sevmeyip, lenin'i sevmekten herhangi bir farkı yoktur.
demokratik bir devletin kutsalları yoktur. zaten duygulara devlet bile hükmedemez, hiç kimse bir başkasına bir lideri zorla sevdiremez ya da bir liderden zorla nefret ettiremez.
bu durumla ilgili eleştirilerde ironik olan ise toplumu tekleştirmek, "imtiyazsız, sınıfsız, kaynaşmış" bir toplum yaratmak için her türlü cebir yöntemini kullanan bir yönetimi savunanların "koyunluktan" şikayet etmesidir. hangi ara liberal oldular yahu!
