aslında heybemde sana dair tüm kelimeler..kokar saçların kadar ıslak,gözlerin kadar yeşil.. ve bir o kadar da toprak kadar kara...
hani elimde olsa; gölgene sarılıp uyurum ayaklarının dibinde..çamura batar tek başına ve sonsuza; yüreğim...
sen ne kadar kör olsan da... ben sendeki beni de; aynadaki sensizliği de bilirim..
bilirim...."ay yüzü" neden solgun bu gece..avucumda yatan güller; neden sensizlikle çürür..bilirim..
zehrinde aşkı buldum...
yüzünden akan güllerle...bir ömür..sensiz ya da biraz daha sensiz..
nasıl koklarım saçını, ne kadar içten,sımsıkı sarılabilirim sana bilmiyorum ama...
ama kaç asır uzaktasın görüyorum...
üşüyorum...
haramsın bana..
çünkü; aşk'a sende kanarım; melekler ölür..
anlatabilsem.. Ay küser.. melekler ölür...
haramsın bana..
ne kadar hazır olsam da yanmaya..
günahkar ruhum, ellerim; o kader uzak sana..
