bugüne kadar sona ermiş bir ilişkiyi tema ya da çıkış noktası olarak benimsemiş birçok popüler albüm görmüştür rock müzik tarihi.
disintegration'ı bunların arasından sıyırıp gelmiş geçmiş en büyük albüm yapan ise o temayı romantize etmekten bir hayli uzak bir şekilde, yabani bir cansızlık suretiyle kendini belli eden o sona yaklaşmış olma gerilimini olabilecek en net biçimde dinleyiciye sunmasıdır. sahip olduğu bu tuhaf yoğunlukla bulutların üzerine çıkmadan da aşkın anlatılabileceğini kanıtlamıştır. kendi dünyamda.
