taraftarlik kavrami ulkeden ulkeye degisen bir olgu oldugu icin, turkiye'de de diger ulkelerden farkli; mesela asya'ya gittiginizde baseball maclarini iki taraftar gurubunun arada nasik barikat olmadan, kufur etmeden izlediklerine sasarsiniz. ha bir de sadece atak yapan takimin taraftari tezahurat yapar asya'da ki rezilliktir. avrupa'da ise her ulkenin ayri bir taraftarlik kulturu var ingiltere'de olani ise en delikanlica olani adamlar mac sirasinda tezahuratlarini yaparlar. mactan sonra ise; allah ne verdi ise tekme, tokat, sopa, tas dalarlar. arada kalirsan kacmak yok; sempatik gordugun ya da gozune daha guclu gelen gruba katilip kavgaya gireceksin artik kacari yok bu isin. ispanya zaten bilginiz gibi tiyatro, sanki el clasico oynanmiyor saha'da da mecidiyekoyspor-alibey maci varmis gibi oyle amacsiz bakan insanlar. italya'da izledigim tek mac olan inter-lecce macini baz alarak yaziyorum adamlarin bizden farki yok her turlu cingozluk var, acaip eglenceli . inter-lecce macinda, inter taraftarinin, ac milan'a sallamasi cok hosuma gitmisti evde gibi hissetmistim. turkiye'de taraftarlik ise daha cok baba'dan ogula gecen bir nevi saltanat sistemi, benim taraftarligimda bu sekilde babamdan bana gecen bir ask. sanmiyorum ki bir corinthians taraftari besiktas taraftarinin 10'da biri olabilsin ya da bocali, galatasaray taraftari kadar. turkiye'de futbol askla seviliyor kizlardan daha cok daha tutkulu sonra ortalikta issiz adamlar geziniyor tabi neden ? futbol..
