mimari zevksizlik ve bir estetik çöküntü duygusu hissedilir zira bütün askeri lojmanlar, kendi aralarında sözleşmiş gibi, berbat bir mimariye sahiptir. zaten kutu biçiminde ve apartman gibidirler ama o yeşilimsi grilik olsun, merdiven boşluğunda göze çarpan rutubetli loşluk olsun, kalorifer dairesinden gelen kesif kömür kokusu veya alanın çevresindeki tel örgüler olsun bir hapishane ortamını andırır bu yapılar. baskıcı sovyet mimarisinin ihtişamlı ama bir o kadar da takoz yapıları gibidir, zengin genç sürtük arabası olmadan önceki haliyle hummer'lar gibidir... daha nasıl açıklayayım?
edit: ayrıca şimdi fark ettim. feminist bir bakış açısıyla düşünürsek loş, rutubetli, serin ve karanlık bir ortam olması ve her daim ellerinde çok açık biçimiyle fallik objeler olan silahlar taşıyan erkekler tarafından korunması sebebiyle bir kadını da andırır bu binalar... yani en erkeksi amaca hizmet eden yapı aslında bu kadar feminendir. aynı bir vatan kavramı gibidir bu açıdan.
