Çoğu zaman bencil ve kibirli insanlara özgü bir yeteneksizlik gibi algılanan durum. Keşke bu kadar basit olsaydı. Sevemiyorum ulan kendi türümü işte. Sevilen öznenin insan olması bir şart mıdır? Mesela hayvanları çok seviyorum, doğayı da keza. Ama yok illa ki insanları seveceksin diyorsan artık çok geç. Bir anı olarak vaktiyle karşılaştığım bir soruya cevap vereyim:
- Sevgili nekro. Kamyon altında kalma tehlikesiyle karşı karşıya bir hayvan ve insan var. içlerinden yalnızca bir tanesini kurtarabilirsin. Hangisini seçerdin?
+ Tabii ki hayvanı seçerdim.
- Ruhsuz, duygusuz, hayvan herif seni!
+ Hööö!?
