topraklarında açlıktan, hastalıktan ve sömürülmekten kırılan halkların yaşadığı kıta.
fotoğraflarla, belgesellerle ve ziyaretlerle o topraklarda yaşayan halkların neler yaşadığını, ne durumda olduklarını gördük. yaşam savaşı veren çocukları tüm dünya gördü. işin garip tarafı; ülkemizde bazı işgüzarların, zayıflıktan kaburga kemikleri sayılan, açlıktan midesi sırtına yapışmış olarak objektiflere yansımış çocukların olduğu bazı fotoğraf karelerinin altına, 'bakın ibret alın, halinize şükredin' şeklinde yazılar yazıp, bunları toplumumuza ibret alınacak bir durummuş gibi gösterme çalışmalarına da rastlanmakta. acaba bu karelere bakıpta ibret alıp şükretmelimiyiz? yoksa utanmalımıyız tüm insanlar olarak bu ve benzeri olumsuzlukları yaşıyor olduğumuz için?
?