yıllardır herkes şehrine "canum şehrim, bi tanem muck" yazdı durdu. yazdı da ne oldu? soruyorum size ne oldu? bi bok olmadı. okuyanlar "çok kişisel lan bu" duygusuyla okudu. o kadar. ya da "hakkaten lan canım benim" dedi o da.
işte neyse efendum. sosyal mesajım şu ki: şehrimizi o kadar da övmeyelim. gerenk yok.
ben şeyi anlatacağım size. bursa'yı ve kenar mahallerini. bırakın heykeli, tarihi yerleri, yeşili ormanı. şehri şehir yapan en alt tabakalarıdır. hah işte bilimsel gibi tespit de geldi. daha ne ister bir okur bir yazıdan. bilemem.
efendum ben bursa adlı güzide şehrimizin kenar mahallerinde oturuyorum ve buralar çok hoş değil. tabii hayatım burada geçiyor otobüse binip şehir merkezine gitmediğim zamanlarda. her türlü etnik grup var. ve karmaşa var gibi. hep bir bağırış çağırış. kardeş falan da olmayınca. kankalar da iyice kenar mahalle tikisine bağlayınca. yalnız kalıyosun. okula gidip geliyosun. bilgisayar-tv-dergi üçgeni içinde yaşıyosun. sözlük okuyosun, yazıyosun, amerikan dizilerini izleyip okuldaki arkadaşlarına "hacı lost'taki kara duman aslında şeymiş" diyosun, teori şov yapıp, dünyanın en entelsel ortamında konuşuyosun, kurtlar vadisi pusu izleyip tiki arkadaşlarına onu anlatıyosun. net bir kimlik bunalımı. bu durumdan sıkılıp okulu ve lost'u seçtim. 4 sene yatılı okulda okudum ve şimdi kurtlar vadisinden tamamen uzağım. sokak köşelerinde bu 4 senede bir nesil atlanmış. bizim arkadaşlar saçlarına şekil vermiş. karı kız yapmış. beni tanımaz olmuşlar. tanısalar da konuşacak konu kalmamış. ha konu hep aynı bursaspor ve kv pusu ama ben ara verdim kv pusu'ya. oyüzden msn muhabbetine dönüyo:
-sa.
-as.
-nbr?
-iidir, senden?
-ben de ii.
bu kadar işte her şey.
kenar mahallerde ne sevdalar vardır. umutsuz sevdalar vardır. aslan yürekler vardır. iş ararken kahvelerde. umutlu gözlerin vardı. al işte ayna. ne güzel anlatmış. isteyen gelinciği dinlesin. ya da banane.
derin bir bursaspor muhabbeti var lan burada. şehrin zenginsel kesiminin aksine bizim buralarda herkes bursasporlu doğar ve yaşar sonra ölür. herkesin ilk aşkı bursaspor'dur. her hafta maça gitme muhabbeti olur. ama yılda 2 kez gidilir en çok. olsun. muhabbeti bilem güzeldir. misal şimdi herkes uefa ihtimalini falan konuşuoy bu saatlerde köşe başlarında. tiki saçları ve kiyafetleri var. babalarına "baba" derken bırakmıştım 4 sene önce. şimdi "peder" olmuş hepsi. bi de eskiden daha naif laf atarlardı. şimdi göt üzerine yoğunlaşmışlar.
neyse. ben bunu bi ara yeniden yazıcam. doluyum bu anlar.
lost lost diye nicesine sarılsam da galiba benim aslım kv pusu'ymuş.
