lisede vardı bi kaç arkadaşımız böyle. sürekli küba'da yaşama hayali kurarlardı. converselerinden, levi's engineer'larından vazgeçmezlerdi bu hayali kururlarken. giydiği pabuçların emperyalistin önde giden markası olmasını umursamazlardı. küba'da doktorların ayda 30 dolar civarı paralara çalıştığını bilmezlerdi. alınan bir buzdolabının bile hesabını mahalle zabıtlarına vermen gerektiğini de...
küba denilen yere daha geçen yıl fidel castro'dan sonra gelen raul castro sayesinde internet girdi. amaa sağlık, eğitim, parasız demeyin. bunun olması için sosyalist olmaya gerek yok. ekonomik durumun iyi olması yeterli.zira sosyoekonomik açıdan gelişmiş ülkeler bu imkanların alasını sunuyor.**
bu yazıyı okuyan yaş ve zihin açısından ergenler; manita avlıcam, cool görüncem diye bilmediğiniz, anlamadığınız kavramlar altında ezilmeyin. zira bu olaylardan biraz çakan şahıs sizin cehaletinize kıçıyla güler, tartışmaz bile sizle.
peşin peşin noT: sosyalizm, faşizm, monarşizm... umrumda değil benim. sözlükçü arkadaşların kapışmayı sevdiği konulardır bunlar ama beni pek bağlamaz. burda vurguladığım şey kullandığınız kavramların, özendiğiniz şeylerin farkına varmamız gerektiği. zira sosyalist bir ülkede yaşamak göt ister. şirinler köyündeki gibi değildir hayat.
