Yabancı petrol şirketlerine karşı devletimizi savunduk; komunist dediler. Ülkemiz bağımsız değil dedik; kelepçeyle geldiler üstümüze. Kurtuluş Savaşında emperyalizme karşı dalgalandırdığımız bayrağımızı daha dik tutabilmekti bütün çabamız. Bir kez dinlemediler bizi. Bir kez anlamak istemediler.
Vurulduk ey halkım unutma bizi...
Henüz çocukluğumuzu bile yaşamamıştık. Bir kadın eli değmemişti ellerimiz. Bir sevgiliden mektup bile almamıştık daha. Bir gece sabaha karşı, pranga vurulmuş ellerimiz ve ayaklarımızla çıkarıldık idam sehpalarına. Herkes tanıktır ki korkmadık. içimiz titremedi hiç. Mezar toprağı gibi taptaze, mezar taşı gibi dimdik boynumuzu uzattık yağlı kementlere.
Asıldık ey halkım, unutma bizi...
Bizi öldürenler, bizi asanlar, bizi sokak ortasında vuranlar, ağabeyimiz, babamız yaşlarındaydılar. Ya bu düzenin kirli çarklarına ortak olmuşlardı ya da susmuşlardı bütün olup bitenlere. Öfkelerini bir gün bile karşısındakilere bağırmamış insanların gözleri önünde öldürüldük. Hukuk adına, özgürlük adına, demokrasi adına, batı uygarlığı adına, bizleri, bir şafak vakti ipe çektiler.
Korkmadan öldük ey halkım, unutma bizi...
Bir gün mezarlarımızda güller açacak ey halkım, unutma bizi...Bir gün sesimiz, hepinizin kulaklarında yankılanacak ey halkım, unutma bizi.
"ölenler dövüşerek öldüler!
güneşe gömüldüler!
vaktimiz yok onların matemini tutmaya;
akın var akın güneşe akın!
güneşi zaptedeceğiz;
güneşin zaptı yakın!"
En büyük direnisin yapildigi gündür 6 Mayis 1972. Onlarin yasini tutmak, gözyasi dökmek, aci bir gün olarak hatirlamak yerine ; onlarin bizlere biraktigi mirasi savunmak, onlarin izinden gitmek, esitsizlige, fasizme, cuntacilara, emperyalistlere karsi mücadele etmek gerekir.
Bu 3 korkusuz direnisci ölüm pahasina bile savastilar, hic cekinmediler. Ülkenin bagimsizligi icin ciktilar daglara. 6.Filo'yu denize attilar. Cuntacilara karsi mücadele ettiler.
Ölüme giderken agizlarindan cikan son sözler ;
Deniz Gezmiş :
- "Yaşasın tam bağımsız Türkiye! Yaşasın marksizm-leninizm yüce ideolojisi. Yaşasın Türk ve Kürt halklarının kardeşliği! Yaşasın işçiler, köylüler! Kahrolsun emperyalizm!"
Hüseyin inan :
"Ben, şahsi hiçbir çıkar gözetmeden, halkımın mutluluğu ve bağımsızlığı için savaştım. Bu bayrağı, bu ana kadar şerefle taşıdım. Bundan sonra bu bayrağı Türk halkına emanet ediyorum.
Yaşasın işçiler, köylüler ve yaşasın devrimciler!
Kahroslun faşizm!"
Yusuf Aslan :
"Ben ülkemin bağımsızlığı ve halkımın mutluluğu için, bir defa, şerefimle ölüyorum. Sizler, bizi asanlar, şerefsizliğinizle hergün öleceksiniz!
