herhangi bir siyasi görüşü olmayan, siyasetten uzak durmayı seçen insanın hissettiği en güzel duygudur.
efendim, hemen siyasi görüşe sahip olmazsan koyun gibi güdülürsün şeklinde savunmaya geçmeyelim lütfen, koyun falan değiliz, kimsenin kimseyi güttüğü yok. neden böyle olmayı seçiyorum sevgili sözlük biliyor musun?
-benim babam ülkücü, eski tayfadan. 80'lerdeki tüm eylemlere aktif şekilde katılmış bir insan. ama bana dediği şey şu : "yaptık oğlum, ama bir daha olsa bir daha yapmam, sen de uzak dur, aman siyasete karışma"
demek ki neymiş efendim, her ülkücü faşisttir, zarttır, şöyledir diye genelleme yapmamak lazımmış. adam zamanında asmış kesmiş, istesem onu savunurum babam yapmış, ben neden yapmayayım derim, ama adam pişman, o zamanlar yaptıklarımı keşke geri alabilsem diyor, sen yapma diyor. bir siyasi görüşe sahip olsam, babam yüzünden olurdum. ülkücü olurdum, milliyetçi olurdum. ama olmadım.
-bir görüşü savunuyorsanız, karşınızdaki kişilerin fikirlerine saygı duymanız gerekmekte. bu, düşünce özgürlüğünün en önemli esaslarından biridir. bana bir tane sol görüşlü arkadaş gösterin ki, ülkücülere saygılı olsun? veya tam tersi? bir siyasi görüşü savunmuyorum, çünkü ben ne kadar "sen nasıl düşünürsen düşün, o senin kafa yapındır, mantalitendir" desem bile karşı taraftan böyle birşey göremeyeceğim. burası türkiye.
sonuç olarak, benim tam olarak savunduğum şeyler şunlar: "bağımsız bir ülkede yaşamak", "barış dolu, saygı dolu sevgi dolu bir ülkede yaşamak", "savaştan uzak durmak, insanların ölmemesi", "insanların birbirine saygı duyarak yaşadığı bir ülkede yaşamak", "saygı", "sevgi", "saygı", "sevgi"...
eğer bu beni komunist yapıyorsa, ben komunistim.
eğer bu beni faşist yapıyorsa, ben faşistim.
ama bana göre bu beni sadece bir türk vatandaşı yapıyor. vatanını milletini seven bir türk vatandaşıyım ben, sadece buyum, beni bununla yargılayın, durduğum tarafla değil.
