eski eserler yazılırken isimlerin karakterleri yansıtması kaygısı güdüldüğünden, karaktere isim seçilirken o karakterin eserdeki duruşu da adlandırılmaya çalışılmıştır.
misal;
behlül, hayırsever ve güler yüzlü insan;
bihter, iyi ve en iyisi gibi anlamlara gelmektedir.
